Trzykrotka (Tradescantia sp.) to popularna roślina doniczkowa o płożących pędach. W mieszkaniach najczęściej uprawiana jest trzykrotka wężykowata (T. fluminensis), blosfelda (T. blossfeldiana) i biała (T. albiflora). Poszczególne gatunki i odmiany trzykrotek różnią się przede wszystkim ubarwieniem liści. Liście, w zależności od gatunku lub odmiany, mogą być zupełnie zielone, fioletowe, zielone z wierzchu, a od spodu fioletowo nabiegłe lub też z żółtymi, białymi, srebrnymi lub różowymi paskami. Różnice dotyczą także wielkości i kształtu liści, obecności włosków na łodygach i liściach oraz samego pokroju rośliny.
Trzykrotki są niezwykle wdzięcznymi roślinami. Charakteryzują się szybkim tempem wzrostu, a ich pielęgnacja nie przysparza większych problemów. Trzykrotkę można, a nawet trzeba, przycinać. Po takim zabiegu szybko odrosną jej świeże pędy, co spowoduje jej zagęszczenie i poprawę wyglądu. A przy okazji, takie przycinanie może być dobrą okazją na rozmnażanie trzykrotki. Warto się o to pokusić, bo jej sadzonki bardzo chętnie i szybko się ukorzeniają. Powiedziałabym nawet, że jest to świetna roślina do rozpoczęcia przygody z samodzielnym rozmnażaniem roślin. Poniżej zamieszczoną instrukcję rozmnażania prezentuję na przykładzie trzykrotki wężykowatej.
Optymalny termin rozmnażania trzykrotki: cały okres wegetacji
Sposób postępowania:
1. Pobieramy sadzonki wierzchołkowe
Pobieramy sadzonki wierzchołkowe, czyli kilkucentymetrowe pędy z wierzchołkiem wzrostu. Należy je odcinać ostrym narzędziem, np. nożyczkami, sekatorem lub nożem. Sadzonka powinna zawierać co najmniej dwa węzły na pędzie, czyli zgrubienia, z których wyrastają liście. Gdy jest to możliwe, to najlepiej, aby sadzonka zawierała trzy lub cztery węzły. Najkorzystniejsze miejsce cięcia to obszar tuż pod węzłem.
2. Z sadzonek usuwamy dolne liście
Ile ich trzeba usunąć? Tak dużo, aby po włożeniu sadzonki do wody, a potem do podłoża, wszystkie pozostałe na sadzonce liście znajdowały się nad powierzchnią, odpowiednio wody lub gleby. Czasami będzie to tylko jeden liść, a czasami dwa lub nawet trzy. Gdybyśmy nie pozbawili sadzonki dolnych liści, to zanurzone w wodzie lub przykryte glebą, zaczęłyby gnić. A to wpływałoby niekorzystnie na pomyślność procesu ukorzeniania się.
3. Sadzonki umieszczamy w naczyniu z wodą
Podobno w tym celu dobrze jest wykorzystać naczynie z matowego szkła. Chociaż w zwykłych słoikach, o zupełnie przezroczystych ściankach, również bardzo sprawnie się ukorzeniają. Wiem, bo wielokrotnie tak właśnie robiłam.
5. Ukorzenione sadzonki sadzimy w ziemi uniwersalnej
Pierwsze korzenie powinny pojawić się już po kilku dniach, ale z sadzeniem musimy jeszcze poczekać. Pędy gotowe do posadzenia powinny mieć dobrze wykształcone korzenie, o długości co najmniej 3 cm. Aby uzyskać ładnie rozkrzewioną kępę, w jednej doniczce najlepiej umieszczać kilka sadzonek. Podczas sadzenia zwracamy uwagę na prawidłowe ułożenie krzeni – żadne z nich nie powinny być skierowane do góry, i oczywiście nie powinny wystawać ponad podłoże. Na koniec dobrze dociśnijmy ziemię wokół sadzonki i ją podlejmy.
Alternatywny sposób:
3. Odpowiednio przygotowane sadzonki (patrz punkt 1 i 2) umieszczamy w mieszaninie piasku i torfu
W glebie, za pomocą, np. palca, robimy otwór. Pędy umieszczamy w podłożu do 1/3 ich długości, ostrożnie ugniatamy ziemię wokół sadzonek i je delikatnie podlewamy.
1 komentarz